Η Παναγία η Μυρτιδιώτισα

Ψηφιδωτό, οι ψηφίδες είναι απο βότσαλα

                                      ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ

       

             Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΥΡΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ ΧΙΟΥ
 


          Η Μονή είναι γνωστή καί ώς μονή Μερσινιδίου. Η τοποθεσία πού είναι
    κτισμένη λεγόταν Παλαιόπυργος. Εκεί είχε πάει γιά ψάρεμα ο ιερομόναχος
Χριστόφορος Σερέμελης ιερέας τότε στό ναό τής Παναγίας Ερειθιανής στό
Βροντάδο,καί βρήκε νά επιπλέουν στή θάλασσα δύο κομάτια ξύλο.Τά πήρε
γιά νά τά κάψει στή φωτιά αλλά δέν καίγονταν. Τά καθάρισε καί διαπίστοσε
μέ δέος ότι ήταν η εικόνα τής Παναγίας βρεφοκρατούσας κομένει στά δύο.
Ο ιερομόναχος θεώρισε ότι αυτό πού σθνεύει ήταν θεία βούληση καί συμάδι
από τήν Παναγία καί αποφάσισε νά κτίσει στήν ακτή εκεί όπου βρέθηκε η ει-
κόνα, μοναστήρι πρός τιμή της. Τοποθέτησε την εικόνα σέ προσκυνητάρι,αλ-
λά εκείνη μεταφερόταν ως εκ θαύματος στή θέση πού είναι τό ιερό βήμα σήμε-
ρα. Εκεί βρισκόταν μία μυρτιά καί εκεί ο μοναχός κατάλαβε ότι ο ναός πού θά
κτίσει θά αφιερωθεί στήν Παναγία τήν Μυρτιδιώτισσα........
                Από   ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ......

                        

                                     ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΕΛΑΓΟΝΙΤΙΣΣΑ


   

Εικόνα σε καμβά ζωγραφικής

            

                                     ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΕΛΑΓΟΝΙΤΙΣΣΑ
     

         
                ´Ενας από τους σπουδαιότερους εικονογραφικούς τύπους της
            Θεοτόκου είναι αυτός που έχει την ονομασία ( Παναγία Πελαγο-
            νίτισσα ). Ο εν λόγω τύπος αποτελεί υποκατηγορία του γενικότε-
            ρου εικονογραφικού τύπου της " Παναγίας Ελεούσας - Γλυκοφι-
            λούσας,  φέρει δε την επωνυμία Η Πελαγονίτισσα, διότι επινοή-
            θηκε από έναν προικισμένο αγιογράφο της Πελαγονίας κατά τούς
            χρόνους της βυζαντινής αυτοκρατοριάς. Η Πελαγονία είναι μία
            περιοχή της ´Ανω Μακεδονίας που βρίσκεται βορείως της Φλώρινας
            στό σηνερινό κράτος των Σκοπίων, και έχει πρωτεύουσα την πόλη
            " Μοναστήρι"
                 Η εξεταζόμενη εικονιστική σύνθεση της Πελαγονίτισσας παρου-
             σιάζει τη Θεοτόκο σε προτομή παιδιοκράτουσα δεξιοκρατούσα ,την
             κάνει να ξεχωρίζη, η ασυνήθιστη στάση του Χρισού.....
                 Αξιόλογιες εικόνες και τοιχογραφίες της Παναγίας Πελαγονίτισ-
              σας υπάρχουν σήμερα αρκετές στον κόσμο της Ορθοδοξίας .Η πιό
              γνωστή απ' αυτές είναι έργο του ιερομόναχου Μακαρίου ,έτους
               1421/2  προέρχεται απ' το Μοναστήρι (Βιτώλια) και βρίσκεται στο
               βυζαντινό μουσείο των Σκοπίων. Η εικόνα αυτή που αποτελεί χαρ-
               κτηριστικό αριστούργημα της πνευματικής ανάστασης των Μακεδ-
               όνων κατά την εποχή των παλαιολόγων. Μία παραλλαγή της
              Πελαγονίτισσας, έτους 1605/6 σώζεται σε τοιχογραφία του ναού
              της Παναγίας του 'Αρχοντα Αποστολάκη, και Η Παναγία Πελαγονί-
              τισσα του Σινά 15ος αιών....
               Πηγή...Φώς της Κασοριάς.....
           
     
             

                      
                                  Παναγία η Καρδιώτισα

Αγιογραφία σέ καμβά γιά ζωγραφική

             
           
       
                             ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΑΡΔΙΩΤΙΣΑ
                        

          Παναγία η Καρδιώτισα ,πρόκειται γιά εικόνα της βρεφοκρατούσας,
      Παναγίας πού βαστάζει τό βρέφος τού Ιησού στήν αριστερή αγκαλιά της
      επάνω στήν καρδιά της.
      Ο πρώτος πού εζωγράφισε αυτή τήν εικόνα είναι ο Αγιος Λάζαρος ο μο-
      ναχός αγιογράφος καί ομολογιτής πού έζησε τον 9ο αιώνα, τόν καιρό
     τής Εικονομαχίας, στήν βασιλεία τού εικονοκλάστου αυτοκράτορα
     Θεόφιλου.....
     

                                       Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ

Εικόνα σε ξύλο ,Αυτγοτέμπερα

                     
                      ΜΟΝΗ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΩΝΗΣ

        Παραδόσεις, σιγίλια και.....ειδήσεις κάνουν λόγο για την ίδρυσή της
  το 1123 με κτήτορα τον αυτοκράτορα Ιωάννη Κομνηνό τον Β' . Υπάρχει
   και μια σφραγίδα με χρονολογία 1128, την οποία όμως πολλοί μελετητ-
   ες δεν αναφέρουν, αν και έχει δημοσιευτεί.
   Η αρχική μονή σύμφωνα με την παράδοση- αφού γραπτές μαρτυρίες δεν
   υπάρχουν- κτίστηκε πάνω στα ερείπια αρχαίου ιερού της Αρτέμιδος.
      Ο σημερινός ναός χρονολογείται στα μέσα του 16ου αιώνα, εποχήτης
   επανίδρυσής της, ενώ τα κελιά τής πολυφωτογραφημένης νότιας πλευρ-
   ας που βλέπουν πρός τον γκρεμό και το κωδωνοστάσιο, ξανακτίσηκαν
   τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα από Ηπειρώτες μαστόρους,
   πιθανά και Πυρσογιαννίτες.
   Η αγιογράφηση του κυριώς ναού ολοκληρώθηκε σύμφωνα με μια επικού
   ύφους επιγραφή το 1587, και είναι το πρωιμότερο τοιχογραφημένο σύνο-
   λο των Αγράφων. Δωρητής ήταν ο Ανδρέας Μπούνος της ομώνυμης οικ-
   ογένειας από τα Μεγάλα Βραγγιανά, άρχοντας της περιοχής που εικονί-
   ζεται στον δυτικό τοίχο, καθώς προσφέρει ομοίωμα του καθολικού με
   παρεκκλήσι στην Παναγία.....
     Από ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Αγία Κασσιανή ή υμνογράφος

Αγιογραφία σε ξυλο, Αυγοτέμπερα

Η Αγία Κασσιανή ή υμνογράφος

Η Αγία Κασσιανή γεννήθηκε γύρο στα 805 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη από ευγενείς γονείς. Είναι πολύ πιθανό η οικογένειά της να προερχόταν από το μικρό νησί της Κάσου, εξ ου και το όνομά της. Ήταν μοναχοκόρη και ξεχώριζε για την σπάνια ευφυΐα της αλλά και για την εξαιρετική ομορφιά της.
Όταν ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος ήθελε να νυμφευθεί, οργάνωσε δεξίωση στη μεγαλοπρεπή αίθουσα των ανακτόρων, που λεγόταν «τρίκλινο του μαργαρίτου». Στη δεξίωση προσκλήθηκαν οι δώδεκα ωραιότερες και επιφανέστερες κόρες της αριστοκρατίας της Πόλης. Ο αυτοκράτωρ έπρεπε να διαλέξει τη μέλλουσα βασίλισσα προσφέροντάς της ένα χρυσό μήλο. Ο Θεόφιλος εντυπωσιάθηκε αμέσως από την ομορφιά της Κασσιανής και την πλησίασε. Ήθελε να δοκιμάσει όμως και το πνεύμα της, γι’ αυτό πριν της δώσει το μήλο αστειευόμενος της είπε: «Από τη γυναίκα βάβαια πηγάζουν όλα τα κακά», εννοώντας το παράπτωμα της Εύας. Η Κασσιανή του απάντησε «αλλά κι’ από τη γυναίκα πηγάζουν όλα τα καλά» εννοώντας την Παναγία. Ο Θεόφιλος δυσαρεστήθηκε από την αναπάντεχη και εύστοχη απάντηση, φοβήθηκε μάλιστα μήπως είναι ανώτερή του στην ευφυΐα, πράγμα που δεν ήθελε και την προσπέρασε δίνονας το χρυσό μήλο στη σεμνή Θεοδώρα.
Μετά από αυτό, η Κασσιανή θέλησε ν΄αποσυρθεί από την κοσμική ζωή και να αφιερώσει τη ζωή της στο Νυμφίο Χριστό. Δύο φορές συνελήφθηκε και μαστιγώθηκε, γιατί τιμούσε και προσκυνούσε τις εικόνες. Μετά δεκατρία χρόνια ο εικονομάχος Θεόφιλος πέθανε κι η αυτοκράτειρα Θεοδώρα αποκατέστησε την Ορθοδοξία. Τότε κι η Κασσιανή ίδρυσε δικό της μοναστήρι στο Ξερόλοφο, στο λόφο του Εβδόμου της πρωτεύουσας, που ονομάστηκε «τα Κασσίας». Εκεί ανέλαβε την ηγουμενία με τις προτροπές και την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου. Αλληλογραφούσαν και αλληλοβοηθούνταν κατά τα χρόνια της εικονομαχίας αλλά και στη συνέχεια. Από τη σχέση τους αυτή σώζονται τρεις επιστολές του Αγίου Θεοδώρου προς Κασσίαν κανδιδάτισσαν.
Η Κασσιανή έγινε γνωστή κι σεβαστή από τις αγαθοεργίες και τις ελεημοσύνες της, αλλά κυρίως για το ποιητικό της έργο. Στη μονή της περιέθαλπε φτωχές γυναίκες, μα συνάμα αποσυρόταν μελετώντας και γράφοντας. Κατέλιπε στην Εκκλησία μας πλήθος ύμνων, θησαυρούς θεολογίας και λογοτεχνίας, που μέχρι σήμερα ψάλλονται στις ακολουθίες της Εκκλησίας. Ο πιο γνωστός της ύμνος είναι ο επώνυμος Ύμνος της Κασσιανής , ο οποίος ψάλλεται κατά την εσπέρα της Μεγάλης Τρίτης. Έγραψε επίσης γνωμικά περί φιλίας και άλλα, που χαρακτηρίζονται από τη σοφία του βίου και τη χάρη του λόγου της. Το ποιητικό της έργο την κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων υμνογράφων της Εκκλησίας. Κοιμήθηκε ειρηνικά στη μονή της.
  
   ΠΗΓΗ . http://noctoc-noctoc.blogspot.com
  
   Tό τροπάριο τής Κασσιανής

O Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Αγογραφία σε ξύλο, Αυγοτέμπερα

Ιερά Μονή Βατοπεδίου

Τρεις, περίπου ώρες από τις Καρυές, απέχει η μεγίστη, όπως ονομάζεται, Μονή του Βατοπεδίου, κτισμένη σ΄ ένα ορμίσκο της βορειοανατολικής πλευράς της χερσονήσου, πάνω σε μια κατάφυτη πλαγιά και μεταξύ των Μονών Εσφιγμένου και Παντοκράτορος. Η Μονή είναι αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (25 Μαρτίου).
Οι παραδόσεις και οι θρύλοι διηγούνται πως η Μονή κτίστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο, αλλά καταστράφηκε. Στο τέλος του 4ου αιώνα, ξανακτίστηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄, από ευγνωμοσύνη προς την Θεοτόκο που έσωσε το γυιό του, ο οποίος, ταξιδεύοντας στο πέλαγος παιδί ακόμη, ναυάγησε κοντα στις ακτές του Όρους και μεταφέρθηκε θαυματουργηκά στη στεριά κοντά σε μια βάτο, έτσι ονομάστηκε και το Μοναστήρι Βατοπαίδιον. Η ονομασία Βατοπέδιον, είναι προτιμότερη και εξηγείται από τις πολλές βάτους που υπάρχουν στο πεδινό μέρος, που απλώνεται μπροστά από αυτό.
Ιστορικά η ίδρυση του Μοναστηριού τοποθετείται στο β΄ μισό του 10ου αιώνα από τρεις μοναχούς, από την Ανδριανούπολη, τους Αθανάσιο, Νικόλαο και Αντώνιο. Τον 12ο αιώνα ο βασιλιάς της Σερβίας Συμεών και ο γιος του Σάββας μονάζουν σ΄ αυτή και προσθέτουν οικοδομές.
Ο κεντρικός ναός του μοναστηριού κτίστηκε τον 11ο αιώνα. Οι τοιχογραφίες του έγιναν τον 14ο αιώνα, αλλά ανακαινίστηκαν το 18ο αιώνα. Είναι ο μοναδικός ναός στο Άγιον Όρος, στον οποίο έχει διασωθεί επιτοίχιος ψηφιδωτός διάκοσμος με παραστάσεις του 11ου αιώνα, στα μέσα του 12ου και τέλη του 13ου, που απεικονίζουν τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την Δέηση και τον Άγιο Νικόλαο. Στο ιερό Βήμα του ναού φυλάγονται τεμάχια από Τίμιο Ξύλο, λείψανα διαφόρων Αγίων, μέρος από το καλάμι με το οποίο πρόσφεραν στον Ιησού Χριστό το βουτηγμένο σε ξύδι σφουγγάρι, ένα από τα τρία τεμάχια της ζώνης της Θεοτόκου.
Μέσα και έξω από τη Μονή υπάρχουν άλλοι 28 ναοί. Στο καθολικό είναι ενσωματωμένα 5 παρεκκλήσια του Αγίου Δημητρίου, του Αγίου Νικολάου, της Παναγίας της Παραμυθίας, των Αρχαγγέλων και της Αγίας Τριάδας. Στην αυλή υπάρχουν 2 παρεκκλήσια της Αγίας Ζώνης, που φυλάσσονται τα υπόλοιπα 2 τεμάχια της τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου για την οποία εκ παραδόσεως γνωρίζουμε ότι η Θεοτόκος ανερχόμενη στον ουρανό παρέδωσε στον Απόστολο Θωμά, και των Αγίων Αναργύρων.
Η τράπεζα της Μονής κτίστηκε τον 12ο αιώνα και ανακαινίστηκε τον 18ο οπότε και αγιογραφήθηκε, η εικονογράφηση όμως παρουσιάζεται ελλιπής. Μέσα στο κτίριο υπάρχουν βοηθητικοί χώροι και η κατοικία του τραπεζάρη.
Στη βιβλιοθήκη της Μονής υπάρχουν πολύτιμα χρυσόβουλα, κηρόβουλα και άλλα έγγραφα, που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα, 1536 χειρόγραφα βιβλία, 10.000 έντυπα βιβλία και πολλά έργα τέχνης.
Η φιάλη, το κωδωνοστάσιο, το εργαστήριο αναπαλαιώσεως φορητών εικόνων, οι σκήτες και τα κελιά των μοναχών «στολίζουν» την υπόλοιπη Μονή, την οποία περικλείουν ολοπράσινες κοιλάδες, δάση από καστανιές ανακατεμένες με θάμνους και αγριολούλουδα. Η θέα από την Μονή, γεννά μέσα σου κάτι το άγνωστο, μια μελαγχολία που η φύση της είναι δύσκολο να καθοριστεί.
(Βιβλιογραφία: Άγιο Όρος, το Άγιον Όρος).

Ψηφιδωτή εικόνα o Χριστός ο Παντοκράτωρ

´Ο ´Αγιος Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης

Αγιογραφία σε ξύλο, Αυγοτέμπερα

Ο Άγιος Διονύσιος Επίσκοπος Αθηνών (1ος αί.)

    Αθηναίος στήν καταγωγή, διέπρεπε μέ τίς γνώσεις καί τό ήθος του σάν δικαστής τού Αρείου Πάγου. Εκεί, τό έτος 52 μ.χ. άκουσε τήν διδασκαλία τού Αποστόλου Παύλου καί πρώτος πίστεψε σ" αυτήν. Στόν Ιερό Διονύσιο αποδίδονται σημαντικά έργα τής πρωτοχριστιανικής Γραμματείας. Ο θάνατος του υπήρξε μαρτυρικός.
      

Μονή Αγίου Νικολάου Γαλατάκη

     Η μονή Γαλατάκη είναι αφιερωμένη στο Αγιο Νικόλαο,ο οποίος είναι προστάτης των θαλασσινών. Η μονή βρίσκεται σε μία πραγματικά μαγευτική τοποθεσία,έχοντας εξαίσια θέα προς τον Ευβοικό αλλά και τις ακτές της Φθιώτιδας απέναντι.
                     ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
       Τα σχετικά με την ίδρυση της μονής γεγονότα, καλύπτονται με μια αχλύ μυστηρίου και χάνονται στα βάθη των αιώνων, Σε πατριαρχικά σιγίλια η μονή αναφέρεται ως (βασιλική από αιώνων),ενώ σε οθωμανικά έγγραφα η ίδρυσή της ανάγεται στην εποχή των (απίστων), όπως αποκαλούσαν τους Βυζαντινούς. Με βάση αυτές τις μαρτυρίες, η ίδρυση τοποθετήθηκε μεταξύ 7ου 8ου αιώνα, χωρίς να υπάρχει όμως κάποια θετική πληροφορία που να επαληθεύει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως είναι γνωστή η παλαιότερη τάση των μοναχών να ανάγουν την ίδρυση της μονής τους στην περίοδο των Βυζαντινών βασιλέων, προσδίδοντάς της έτσι κύρος αλλά και δυνατότητα προνομιακής οικονομικής μεταχείρισης... Ο θεολόγος Βασίλης Δούκουρης, ο οποίος έχει ασχοληθεί συστηματικά μέ τη μονή Γαλατάκη κι έχει εκδώσει αρκετές σχετικές μελέτες, ανάγει την ίδρυσή της στην υστεροβυζαντινή περίοδο, μεταξύ 1268-1280. Ηταν, λέει η παράδοση, ένας έμπορος που το καράβι με το οποίο ταξίδευε κινδύνεψε από τη θαλασσοταραχή, έταξε στον Αι Νικόλα και γλίτωσε, Οταν βγήκε στην ακτή βρήκε ένα εγκαταλελειμμένο μοναστήρι, το ανακαίνισε με δικά του έξοδα και μόνασε εκεί. Επειδή ο έμπορος ήταν από τον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης,η μονή απόκτησε από τότε την επωνυμία ( Γαλατάκη)...............από την εκδοση, Μοναστήρια και Προσκυνήματα της Ελλάδας...

Ο "Αγιος Νικόλαος 'Αρχιεπίσκοπος Μύρων

Αγιογραφία σε ξύλο, Αυγοτέμπερα

Ο "Αγιος Νικόλαος 'Αρχιεπίσκοπος Μύρων

  Γεννήθηκε στά Πάταρα τής Λυκίας καί γιά τήν αρετή του ονομάσθηκε προσωποποίηση τής Χριστιανικής ευσπλαχνίας. Σάν κληρικός αναλώθηκε στήν ανακούφιση τών πασχόντων, μέ έργα ευποιίας καί αγάπης. Στόν βίο του καταγράφονται εξαίσια θαύματα. Συμμετείχε στήν Αγία 'Α Οικουμενική Σύνοδο καί κινούμενος από ένθεο ζήλο ράπισε τόν 'Αρειο